احراز هویت به فرایند تایید هویت یک فرد و یا نهاد، از طریق استفاده از رمز عبور، مشخصات بیومتریک و یا اسناد شناسایی مانند شناسنامه، کارت ملی و یا پاسپورت اشاره دارد. با انجام احراز هویت، لایهای از امنیت و جلوگیری از دسترسیهای غیر مجاز به اطلاعات و منابع حساس فراهم میشود.
امروزه به لطف پیشرفتهای فناورانه و هوش مصنوعی، احراز هویت افراد، با الگوریتمهای پیچیدهتر و البته راحتتر برای کاربران انجام میشود. در فرایند احراز هویت بیومتریک، ویژگیهای منحصر به فرد انسانها، مانند اثر انگشت و ویژگیهای چهره مورد استفاده قرار میگیرد که سطح بسیار بالای امنیتی را در فرایند احراز هویت فراهم کرده.
احراز هویت آنلاین (غیرحضوری) چیست؟
سیستم احراز هویت غیرحضوری به تایید هویت یک فرد یا سازمان در بستر وب و یا در حوزه دیجیتال اشاره دارد. افراد، سازمانها،رایانهها، تلفنهای هوشمند، سرویسهای متصل به اینترنت (IoT) و برنامهها، از طریق سیستم احراز هویت غیرحضوری، هویت خود را به صورت آنلاین ایجاد و تأیید می کنند.از طریق این سیستم، گواهی و یا اعتبارنامههای الکترونیک برای کاربران صادر شده، و مجوز دسترسی به سیستمها، برنامهها و یا اطلاعات دیجیتال، فراهم میشود. در فرایند احراز هویت آنلاین، صحت رمزهای عبور و یا دادههای بیومتریک مورد تایید سیستم احراز هویت قرار میگیرد. از طریق احراز هویت غیرحضوری، سازمانها اطمینان حاصل میکنند که کاربران همان چیزی هستند که ادعا میکنند. این فرایند، خطر دسترسی غیرمجاز را کاهش داده و از دادههای حساس، محافظت میکند.
بیومتریک و نحوه استفاده از آن در فرایند احراز هویت
استفاده از ویژگیهای فیزیکی افراد یا رفتاری منحصر به فرد، انقلابی در دنیای احراز هویت آنلاین (غیرحضوری) ایجاد کرده. مشخصات بیومتریک شامل اثر انگشت، ویژگیهای صورت یا DNA است. با استفاده از احراز هویت بیومتریک، دیگر نیازی به استفاده از رمزهای عبور پیچیده نیست. احراز هویت بیومتریک در هر جایی کاربرد دارد، مثلا برای تشخیص چهره افراد در فرودگاهها برای کنترل مرزها و یا در سادهترین حالت ممکن، جهت ورود به یک ساختمان می توان از مشخصات بیومتریک افراد استفاده کرد. با توجه به آنکه مشخصات بیومتریک افراد، منحصر به فرد خودشان بوده، احراز هویت بیومتریک یکی از امن ترین و پرکاربردترین موارد احراز هویت آنلاین است که در سیستم های مالی و بانکی، قضایی، صدور ویزا و روابط بین الملل مورد استفاده قرار میگیرد.
سیستمهای احراز هویت دیجیتال طیفی از فناوریها و روشها را در بر میگیرند. در اینجا چند نمونه ذکر شده
احراز هویت چند عاملی (MFA): MFA عوامل متعددی را برای احراز هویت ترکیب میکند، مانند رمز عبوری که کاربر میداند، نوع و مدل وسیلهای که کاربر جهت احراز هویت استفاده میکند (مانند تلفن هوشمند کاربر) و دادههای بایومتریک کاربر. با استفاده از دو یا چند مورد از این عوامل، MFA فرآیند احراز هویت را تقویت میکند و خطر دسترسی غیرمجاز را کاهش میدهد.
احراز هویت بیومتریک: همان طور که قبلا توضیح داده شد، احراز هویت بیومتریک از ویژگیهای فیزیکی یا رفتاری منحصر به فرد انسانها، برای تایید هویتشان استفاده میکند. اثر انگشت، چهره، عنبیه یا شبکیه چشم و حتی آنالیز DNA فاکتورهای احراز هویت بایومتریک است.
رمزهای یکبار مصرف (OTP):OTP رمز عبور و یا کدی با مدت زمان محدود است که از طریق ایمیل و یا پیامک برای افراد ارسال میگردد. OTP ها را میتوان در کنار سایر روشهای احراز هویت، مانند نام کاربری/رمز عبور، برای افزایش امنیت استفاده کرد.
ورود به سیستم (SSO):سیستمهای SSO صرفا یک بار کاربران را احراز هویت کرده و با ایجاد یک توکن و یا یک سشن، امکان دسترسی به منابع را بدون نیاز به احراز هویت مجدد فراهم میکنند.
فعال سازی خدمات دیجیتال
· تولید هویت، تمدید، ابطال و مدیریت چرخه حیات برای گواهیهای دیجیتال
· ارائه آسان گواهینامه های الکترونیک برای کاربران، برنامه ها، شبکه ها یا دستگاه ها
· بستری ایده آل برای ارتباطات ایمن، کنترل دسترسی و صحت داده ها
· امکان ارائه طیف گسترده ای از خدمات و تجربیات دیجیتال برای سازمانها از بانکداری دیجیتال تا خدمات شخصی سازی شده
· امکان وورد افراد و سازمانها به بازارهای جدید مالی با ارائه تعاملات دیجیتالی یکپارچه و قابل اعتماد
افزایش امنیت
· سیستمهای احراز هویت، به محافظت از اطلاعات حساس در برابر سرقت، کلاهبرداری و دسترسی غیرمجاز کمک می کند.
· فرایند آسان صدور گواهینامههای الکترونیک برای کاربران، برنامهها و یا شبکهها
· با اجرای فرآیندهای احراز هویت بیومتریک در سازمانها، خطر نقض دادهها و ضررهای مالی کاهش، و اعتبار و اعتماد مشتریان افزایش مییابد.
بهبود تجربه کاربر
· احراز هویت بیومتریک، منجر به تجربه کاربری آسان می شود. بنابراین در بهینه سازی تجربه کاربران و سازمانها جهت دسترسی به اطلاعات موثر است.
بهره وری عملیاتی
· خودکارسازی فرآیندهای مرتبط با احراز هویت، کاغذ بازی و تلاشهای دستی مربوط به احراز هویت را کاهش می دهد.
· سازمان ها را قادر می سازد تا منابع را به طور مؤثرتری تخصیص دهند، بهره وری کارکنان را بهینه کنند و هزینه های اداری را کاهش دهند.