انواع مختلفی از میزبانی وب در بازار سرویس های مرکز داده وجود دارد اما ۳ نوع آن از تمامی سرویس ها، پرطرفدارتر است:
هاست اشتراکی، vps یا سرور مجازی، سرور اختصاصی
هر کدام از این سرویسها از نظر سطح کارایی و قیمت متفاوتند اما به نظر شما تفاوت دقیق آنها در چیست؟
هاست اشتراکی پایه ای ترین نوع میزبانی وب است. این نوع از میزبانی وب، تنها برای سایتهای کوچک و وبلاگهای شخصی کارایی دارد. به همین خاطر در این مقاله به بازیگران اصلی میزبانی وب یعنی سرور مجازی و سرور اختصاصی تمرکز خواهیم کرد.
میزبانی سرور مجازی (VPS)
بهترین سرور مجازی یا Virtual Private Service Hosting سروری است که سایتهای متنوعی از آن استفاده می کنند. این سرورها منابع اختصاصی محدودی را در اختیار سایتها قرار می دهند. منظور از منابع، رم، هارد یا پهنای باند اختصاصی می باشد. در سرورهای مجازی از نرم افزاری به نام هایپروایزر Hypervisor استفاده می شود که یک سرور فیزیکی را به چندین سرور مجازی تفکیک می کند. VPS در مدیریت امواج ترافیک عملکرد بسیار خوبی داشته و قیمت بالایی هم ندارد.
سرور اختصاصی چیست؟
سرور اختصاصی به اصطلاح بزرگترین تکه پنیر میزبانی فضای وب می باشد. در این سرویس، شما یک سرور کامل را برای خود در اختیار دارید. از همان ابتدا کنترل کامل منابع با شماست و می توانید محدودیت های منابع سرور را خودتان انتخاب کنید.
سرور اختصاصی برای تمامی کسب و کارها از متوسط تا بزرگ کارایی دارد. به گونه ای که با استفاده از سرور اختصاصی می توانید در زمان و منابع خود صرفه جویی کنید. اما سرور اختصاصی بسیار گران قیمت و پرهزینه است. ضمنا برای مالکیت یک سرور اختصاصی از رشد آتی سایت خود تا حدی که نیاز به منابع اختصاصی برای درازمدت داشته باشد اطمینان حاصل نمایید.
مزایا و معایب سرور مجازی:
- سطح عملکرد سرور مجازی برای اکثر وبسایتها مناسب می باشد
- سرور مجازی بسیار ارزان تر از سرور اختصاصی است
- اما شما همچنان در یک سرور فیزیکی با دیگران مشترک هستید.
مزایا و معایب سرور اختصاصی:
- سطح عملکرد عالی و عدم محدودیت منابع
- امکان رشد و ارتقای پلنها به جایگاه بالاتر در صورت رشد وبسایت در آینده
- سرور اختصاصی بسیار گران می باشد و نیاز به دانش فنی نی
